پدر درسا قندچی

گمان می کردم روزی من را با نام «پدر درسا قندچی» خواهند شناخت و من از غرور به خود خواهم بالید..چه خیال های،چه رویاهایی.. این اتفاق در نهایت رخ داد اما افسوس و صد افسوس که مرا می شناسند به‏ خاطر نبوغ درسا نه، بلکه بخاطر پرواز غریبانه‌اش ومظلومیتش‏.
اما خدای بزرگ..قرار بود با جست و جوی هشتگ درسا قندچی به انیمیشن ها و نقاشی هایش برسند،قرار بود اجرای رسیتال پیانوی او در سالنی باشکوه در شبکه های اجتماعی وایرال شود..
قرار نبود به لاشه ی آهن پاره ای در شاهد شهر و رد خون بر آن بیابان برسند..
نازنین درسا
سوختن قصه ی تلخ ماست،ما همگی تشنه ایم،تشنه ی عدالت.